Szukaj na tym blogu

niedziela, 31 stycznia 2016

Pad Thai POZNAŃ

Tajlandia – mała namiastka w Poznaniu
Okres wakacyjny w każdym z nas wywołuje myśli na temat planów na fajny odpoczynek. Nie zawsze są one w zasięgu naszej ręki a dokładniej naszego portfela, zatem pozostają zdjęcia pięknych miejsc w necie. Jednakże jest pomysł na poznanie smaku Tajlandii w Poznaniu gdzie przy centrum handlowym Plaza swoje miejsce znalazła restauracja Pad Thai.
Restauracja na tyłach owego centrum, gdyby nie szyld ciężko by było do niej trafić, tym bardziej iż znajduje się w głębi budynku. Przy wejściu do niego zlokalizowane jest biuro podróży ( czyżby po dobrych smakach klient od razu miał rezerwować wycieczkę? Emotikon smile ). Długi korytarz dość mroczny i ukazuje nam się recepcja tajskiej enklawy. Recepcja pełni podwójną funkcję zaprasza nas do świata rozkoszy dla ciała i zmysłów, nie tylko kubki smakowe zostaną poddane tu przyjemnością ale także nasze ciało. Działające na miejscu Thai Spa zaprasza do siebie takimi słowami:
"Jesteśmy pierwszym w Poznaniu salonem oferującym swoim klientom Tradycyjny Tajski Masaż. Oferujemy Państwu pełen zakres masażu, poczynając od tradycyjnego, poprzez masaże stóp, głowy aż do masaży z użyciem olejków eterycznych. Naszą misją jest zapewnienie Państwu jak największych możliwości odnowy biologicznej i duchowej. Chcemy zadbać o Państwa i sprawić, że w miłym i komfortowym otoczeniu zrelaksujecie się po ciężkim dniu".
Nie skorzystaliśmy z tej możliwości i przeszliśmy do części restauracyjnej Emotikon smile Ciepło wnętrza nadawały puszyste wykładziny, atłasowe zasłony delikatnie ( i to duży plus) dymna atmosfera. Fiolet i złoto bardzo ciekawie nadawały tajemniczości, powagi i mistycyzmu. Bardzo subtelne pojawienie się kelnera delikatnie przerwało nam stan medytacji, bo jakoś dziwnym trafem wszyscy zamilkliśmy zasiadając przy stoliku.
Magda Gessler przygotowała dla tej restauracji bardzo ciekawą formę promocji, która nie do końca jest podtrzymywana przez właścicieli. Z tego co wiem ponownie wróciła na stoły, gdyż domagali się jej goście. Sam osobiście nie dziwię się, gdyż jak zwykle nasza mentalność (przykre to) jest dominująca jeżeli chodzi o oszczędność czy nazwijmy to po imieniu kombinacje i chamstwo na wszelkie możliwe sposoby. Ważne, że nam uda się zaoszczędzić pieniądze i jest git, a co z restauracją którą taka promocja też kosztuje? Będąc na miejscu spotkaliśmy się z napisem „Prosimy o grę fair biorąc udział w naszej promocji”. Niestety kelner potwierdził, że czasem za rzeczoną kwotę chciała się najeść 4 osobowa rodzina czy para będąca na romantycznej kolacji. Moje pytanie tutaj: skoro chcemy tak oszczędzać po co wychodzimy do restauracji ?? Bułka z dyskontu i parówka też za niewielkie pieniądze zapełni nasz żołądek !!!
Wróćmy jednak do restauracji - mowa tutaj o promocji Jesz ile chcesz za 60 zł.
• Promocja obowiązuje od poniedziałku do czwartku w godzinach 12-17.
• Jedna osoba może zamówić jedno danie z każdego rozdziału niniejszej karty.
• Niezależnie od wybranych pozycji, cena posiłku zawsze będzie wynosić jedynie 60 złotych.
• Warunkiem oferty promocyjnej jest zjedzenie całości zamówionych potraw.
• Jeżeli okaże się to ponad Twoje możliwości, za każde danie płacisz oddzielnie, wg cennika zawartego w promocyjnym menu.
• Aby zjeść i dać zjeść innym, sugerowany czas rezerwacji to ok. 2 godziny.
Jeżeli z każdego działu wybierzemy te najdroższe dania ich kwota płacąc za wszystko oddzielnie wyniesie ponad 140 zł więc widać, że ta promocja nie ma ściemy i naprawdę jest ciekawa.
Proszę Państwa a jest naprawdę ciężka droga do przebycia Emotikon smilezaczynając tajski maraton smaków przechodzimy przez 5 działów menu:
• Dział 1 – przystawki
• Dział 2 – zupy
• Dział 3 – sushi
• Dział 4 – dania główne
• Dział 5 – desery
Smaki potraw naprawdę ciekawe, wyraziste i przyrządzane z dobrych autentycznych składników. Tajski kucharz zadba o Państwa. Ja osobiście byłem uraczony smakiem grillowanych piersi z kurczaka w sosie orzechowym, czy polędwicą wieprzową z cebulą, papryką i bazylią z sosem ostrygowym. Wieprzowina uważana za jedną z najbardziej oryginalnych sztuk kulinarnych świata. Kuchnia tajska w swych początkach kształtowała się pod wpływem dwóch kuchni: indyjskiej oraz chińskiej. Właśnie inspiracjom z południa w znacznym stopniu zawdzięcza wykorzystywanie mięsa wieprzowego w charakterystycznych dla niej potrawach.
Dla miłośników smaków wschodnich jest spory wybór dań z curry. Stosowana w tradycyjnej kuchni tajskiej pasta curry sporządzona jest na bazie papryki chili z dodatkiem wielu ingrediencji, w tym galangal – egzotycznej przyprawy o imbirowo-pieprzowym smaku, posiadającej liczne właściwości lecznicze.
Byliśmy zadowoleni z czasu spędzonego w Pad Thai. Dużym plusem jest dobra oferta piwa typowo azjatyckiego. Do wyboru tajskie, chińskie naprawdę bardzo fajnie. Ja przy okazji bywania w Poznaniu zawitam. Niestety czy raczej stety Emotikon smile Poznań ma naprawdę fajne restauracje, gdzieKuchenne Rewolucje udały się i mamy w czym wybierać, nie tylko pod względem miejsca ale i kuchni: Francja Elegancja czy Bazylia&Oregano zapraszają nas do cudownego świata cudownych potraw danego kraju.Magda Gessler w Wielkopolsce dokonała rozkosznego figla. Odwiedzając te restauracje możemy jednego dnia zwiedzić kulinarnie tyle świata Emotikon smiletylko czy ktoś da radę w jeden dzień ???? Emotikon smile Stawajcie w szranki, ja do Poznania przyjadę Emotikon smile Maciej





Madame NYSA

Każde wspomnienie odwiedzonej restauracji przynosi ze sobą smak, który w danym miejscu poznałem i który w mojej głowie jest wizytówką danej restauracji. Myśląc o restauracji Madame tym smakiem będzie ptyś nadziewany kozim serem, tak to ten smak przyszedł pierwszy na myśl.
Nysa tutaj Kuchenne Rewolucje przeszła restauracja, którą Magda Gessler nazwała właśnie Madame. Podejście właścicielek (lokal prowadzi matka z córką) do zmian jakie były zaproponowane i dążenie do lokalu z luksusem skłoniło do takiej nazwy. W lokalu zadomowiły się kolory waniliowo-fioletowe z dodatkiem zieleni dopełnione złotą sztukaterią i dodatkami w postaci amorków i aniołków. Dość bogato zdobiona zastawa stołowa, kieliszki wykończone złotymi lamówkami i świece wypełniają część stołów i czekają na gościa. Tego biznesowego i luksusowego chcącego zakosztować kawałka Francji Emotikon smile W lokalu są też stoły bez bogato zdobionej zastawy, gdzie bynajmniej dla mnie zasiadanie przy nich nie wywołało drżenia rąk i przyśpieszonego bicia serca w obawie uszkodzenia czegokolwiek z tej zastawy.
Kuchnia inspirowana wykwintnością francuską i jej wyszukanymi potrawami, dość nas zaciekawiły i jak zwykle dania Magdy Gessler wypróbowaliśmy:
• Terrina wiejska z wątróbką cielęcą podawana z musem pomarańczowym
• Krem z porów, selera i pietruszki podawana z ptysiem nadziewanym kozim serem
• Gołąbki na bogato z udźca jelenia i kaszy perłowej w towarzystwie ziemniaczków grattin i pieczonego buraka
• Foie Gras – podawana z sosem śliwkowo-jogurtowym
• Tatar wołowy serwowany na baquet-ce
• Mus czekoladowy z 99% czekolady Lindt i lodami chocolat
Ciekawa kompozycja smaków. Gorzka pomarańcza podawana do terriny bardzo ciekawie uzupełniała jej smak, Najlepszym zaskoczeniem dla mnie był ptyś z kozim serem. Śpieszę też wytłumaczyć Państwu dodatek do ziemniaków, a mianowicie:
Ziemniaki Grattin to zapiekanka z cienkich plasterków ziemniaków zatopionych w gęstym kremowym sosie pod lekko ciągnącą i chrupiącą skorupką z tartego sera. Inspirowany kuchnią francuską (Gratin dauphinois) prawdziwy przysmak z prostych składników; sprawdzi się zarówno jako dodatek jak i samodzielne danie lub przekąska. Nie pierwszy raz przyszło mi kosztować Foie Gras, i na nowo odkrywam smak tego kontrowersyjnego dania delikatnego, subtelnego i aksamitnego ( przyrządza się je ze stłuszczonych gęsich wątróbek, których chów budzi tyle emocji i zaniepokojeń)
Dla mnie restauracja jest dobra. Osobiście nie przepadam za takim luksusem i wystrojem, ale zjedliśmy dobry obiad i odbyliśmy bardzo ciekawą rozmowę z właścicielką restauracji. Ceny nie należą do najniższych i mam nadzieję, że w takim małym miasteczku jak Nysa wiedzie się im dobrze. Będąc w okolicach zawitam kolejny raz by to sprawdzić Emotikon smile Czekam na Państwa opinie – Maciej



sobota, 30 stycznia 2016

Schabowy Raz !!! ŻUKOWO

Schabowy Raz ! poproszę !
Czas na kolejną restaurację i przedstawienia Państwu naszych subiektywnych odczuć tej wizyty. Już emisja odcinka zainteresowała nasz na tyle mocno, że ową restaurację wciągnęliśmy na nasze TOP 5 ( opisałem Państwu już Golonkę w pepitkę ,a ciągle czekam na odwiedzenie kolejnych z mojej listy)
Ciekawi jesteście, która restauracja wywołała taką ciekawość ?? Zatem czas odwiedzić Babi Dół i krzyknąć Schabowy Raz ! poproszę Emotikon smile
Zawitaliśmy w zwykły dzień w środku tygodnia, fajne miejsce z dużym parkingiem i ciekawym otoczeniem miło zapowiadało pobyt. W środku chata w stylu góralsko-kaszubskim. Na drewnianych ścianach, belkach pojawiły się niebiesko-białe kwiaty, kraciasta ozdoba baru, lustra i lampy – od progu widać, że Magda tu była Emotikon smile
Młoda niewysoka kelnerka z uśmiechem przywitała nas i zaprosiła do wybrania miejsca. Po chwili wróciła z menu i dodała „ wybrali Państwo najlepszy stolik – gdy przybywa do nas Pani Magda zawsze wybiera właśnie ten i siada na miejscu ( wskazała miejsce, które zajmowałem – wow ale mam szczęście hahaha),gdzie Pan siedzi, bo stąd ma najlepszy widok na cały lokal. Podała każdemu kartę i zaproponowała kupno przewodnika, w którym ich restauracja została umieszczona dzięki wybitnej restauratorce.
Być w schabowym i nie zamówić schabowego ??? Co to to nie, więc tylko trzeba było zastanowić się nad wielkością bo w tej restauracji do wyboru mamy 200, 250, 300, 350g i oczekiwać na danie. Extra sprawa: tutaj możemy zażyczyć sobie rozbicie naszego kotleta na naszych oczach i tego dokonuje kucharz na sali – polecam fajna sprawa Emotikon smile Co takiego wyjątkowego jest w tym schabowym ? Już śpieszę z odpowiedzią: dwa rodzaje mięsa schab i karkówka łączona między sobą konfiturą z czerwonej cebuli i wklepywane w siebie oba mięsa w dodatku smażone na smalcu. Cieknie już ślinka ? a powinna, oj powinna Emotikon smile ( jedna cenna uwaga tutaj dba się o świeżość jak w każdej porządnej restauracji i bywając wieczorem mogą Państwo schabowego nie uświadczyć. Restauracja działa na zasadzie zawsze świeże, zejdzie tyle ile zamówią na dany dzień i koniec. Brawo bo daje zawsze pewność nie mrożenia i rewelacyjnej świeżości) Dodatkowo możemy wybrać inne potrawy któreMagda Gessler zaproponowała dla tej restauracji:
• Pieczona kaczko-gęś faszerowana jabłkami z nutą żurawiny. Podawana z czerwoną kapustą i ziemniakami
• Pulpeciki z dorsza zakwaszane w zalewie podane ze śledziem w oleju z grzybami marynowanymi
• Skwierczące talarki ziemniaczane smażone na wędzonej słoninie podane na gorącym żeliwie
• Krupnik gotowany na żeberkach cielęcych i kaczych żołądkach oraz z borowikami z Borów Tucholskich
• Strudel z makiem podany kisielem z owsianki
Krupnik idealnie doprawiony, dobry początek naszego posiłku. Delikatność cielęciny tak subtelnie podbijana grzybami, zwykła zupa zamieniona w rewelacyjny kunszt kulinarny – duże brawa. Każde danie przygotowane z należytym pietyzmem i fachowością. Nadszedł czas gdy na nasz stół przemiła kelnerka podała zamówione wcześniej schabowe. I tu zaczęła się rozkosz. Odpowiednio rozklepane mięso, delikatna panierka i delikatny zapach smalcu, oraz słodko-kwaśna kapusta zasmażana i świeżo gotowane ziemniaki tworzyły tradycyjny polski posiłek przygotowany z należytym podejściem i umiejętnościami. Już bym wracał do tego miejsca na samą myśl wspomnienia tego co tam zastaliśmy. Przepyszne smaki, które z każdym kęsem błogo rozchodziły się w naszych ustach, doglądająca czy wszystko jest w porządku kelnerka z cudownym uśmiechem i woda brzozowa, którą zamówiliśmy do posiłku rozpieściły nas po wsze czasy. Gdy już zjedliśmy i zatopiliśmy się w naszych rozmowach, przy stoliku znów pojawiła się Pani proponując nam na deser strudel. Chcieliśmy odmówić, gdyż wszystko było tak przepyszne i z miejscem na kolejne jedzenie był by problem, na co Pani rzekła: „odmówią Państwo spróbowania naszego dziś pieczonego strudla, którego pierwowzór Magda specjalnie piekła dla nas, zdradzając jego składniki ? Miała nas w garści i już nie potrafiliśmy oprzeć się, więc zamówiliśmy i był by to nasz duży błąd wyjeżdżając z Babiego Dołu bez poznania tego smaku.
Jedząc ten deser przy stole panowała zupełna cisza. Smaki bakalii tak idealnie zatapiały się w mak, by powracać jeszcze bardziej wykwintne z dodatkiem owsianki podanej jako kisiel zalegający na strudlu. Za oknami świeciło dość mocno słonko, jego promienie tak rozkosznie wypełniały wnętrze a my mieliśmy przekonanie, że za oknem jest biało od śniegu i święta Bożego Narodzenia tuż tuż. Cudownie aromat strudla podbił nasze podniebienia i zmysły. Było idealnie i błogo.
Nie udało nam się zastać właścicieli, chcieliśmy osobiście uścisnąć im dłoń i pogratulować tego zaangażowania w restaurację i rewelacyjne jej prowadzenie. Kolejny raz widać jak pasja przelewa się z właścicieli na obsługę i ze zdwojoną siłą powraca do klienta, a tak naprawdę gościa tego urokliwego miejsca. Bo w Babim Dole w Schabowym Raz! każdy jest traktowany jak najważniejsza osobna przekraczająca próg domu gospodarzy. Tutaj naprawdę gość w dom Bóg w dom. Ja życzę samych sukcesów na kulinarnym szlaku polskich smaków, niech Kaszuby górują i nas turystów zawsze witają takimi smakami. Dziękuję z mojej strony, a Państwa – moich czytelników i wiernych fanów zapraszam warto wejść i od progu zawołać: Schabowy Raz! poproszę


Emotikon smile


Ciao Ciao SŁUPSK

Ciao ciao czy arrivederci ???
Jedziemy tym razem do Słupska, gdzie Kuchenne Rewolucje przeszła restauracja Black Jack, położona na jednym z osiedli słupskich. Przed przyjazdem Magdy Gessler dominowały tu automaty do gry i brak zapachu dobrej kuchni. Nowa nazwa zaproponowana przez restauratorkę Ciao Ciao, miała wydobyć restauracyjność i zapachy z kuchni, mnie jednak powalił zapaszek zepsucia i butności …..
Wśród dużej ilości zieleni usytuowany fajny lokal o ciekawym kształcie z zatopionym w choinkach tarasem. Nazwę lokalu ciężko dostrzec w sezonie bo zasłaniają ją ogromne piwne parasole, które muszą być obowiązkową reklamą niejednego lokalu, a szkoda… Wnętrze zaproponowane po zmianach nabrało bardzo ciekawego połączenia szarości przechodzącej w błękit z ciepłym wręcz waniliowym kolorem, który usadowił się na drewnianych elementach baru i całego pomieszczenia. Nieduża sala ale przytulna na pierwszy rzut oka wystrój wiejski przez zatopione w barze koła wozu drabiniastego i wszechobecne obrazy zbóż i makaronów. Tu miało powstać włoskie miejsce, włoska kuchnia, która rozkosznie połączy się z nadmorskim klimatem Słupska. Cytując Magdę zaproponowała: „kuchnia bardzo krótka z przewagą pizzy, która będzie tematem numer 1, wprowadzimy pizzę specjalnie dla Was na bazie pieczonej papryki, pieczonej dyni i żółtych pomidorów, Na tym położony wędzony łosoś polski.” Trzeba mieć naprawdę genialny smak i odwagę łączenia produktów, za co od lat podziwiam Magdę. To mnie powiem szczerze urzekło i zachęciło do odwiedzenia. Przyjechaliśmy w środku tygodnia popołudniem, restauracja świeciła pustkami, nie nam oceniać obłożenie w gości, zatem przeszliśmy do zamawiania dań wyczarowanych dla tej restauracji:
• Grzanki Ciao Ciao!
• Vitello Tonnato – schab z sosem z anchois i kaparami
• Pappa al pomodoro – zupa krem z pomidorów
• Penne ala carbonara
• Pizza Ciao! – pizza z sosem dyniowym, kaparami, wędzonym polskim łososiem i szczypiorem
W międzyczasie parę osób pojawiło się w restauracji, w końcu pora obiadowa przyciągnęła głodnych włoskich smaków. Przystawka w postaci schabu zrobionego na zasadzie carpaccio, bardzo wyraziste i ciekawe w smaku. Na stole pojawiła się nasz pizza, pięknie wyglądająca dynia, łosoś nic tylko kosztować. Przy pierwszym kęsie pizzy, a co to … owiał nas nieprzyjemny zapach łososia, który pierwszą świeżość stracił jakiś czas temu. Nie chcąc robić zamieszania i nieprzyjemności, z pizzą udałem się do baru i dyskretnie poinformowałem obsługę, że niestety nie jest to zdatne do jedzenia. Ku mojemu zdziwieniu, Pani zaczęła dość głośno informować mnie, że absolutnie nie mam racji bo używają tylko najlepszych produktów. Z kuchni została ściągnięta kolejna kobieta, która przygotowywała ową pizzę i na moich oczach zaczęły obwąchiwać i zaprzeczać mojemu twierdzeniu. Udałem się do stolika, kończąc resztę potraw, które były dobre, aczkolwiek w głowie i tak już był tylko tamten smak i nieprzyjemność sytuacji. Kończąc poprosiliśmy o rachunek i stwierdziliśmy, że udamy się w inne miejsce na zaspokojenie głodu obiadowego. Przynosząc rachunek do stolika, kelnerka poinformowała nas, że pizza która oddaliśmy faktycznie nie nadawała się do jedzenia ( spróbowały jej na zapleczu) i padło z jej ust słowo przepraszam.
Kochani, może to my mieliśmy takiego pecha i nam się trafiła bardzo nie miła niespodzianka, ale butność i pewność siebie, gdy klient zwraca uwagę na nieprawidłowość, dla mnie osobiście położyła tą restaurację na kulinarne łopatki. Nie oddaliśmy końcówki pizzy, nie zjedliśmy i z pretensjami chcieliśmy wyłudzić pieniądze, bo brakował jeden kęs który na nieszczęście wylądował w żołądku jednej z osób mi towarzyszących. I tak jak często mają Państwo szansę czytać moje posty, to powodzenie restauracji nie tylko składa się z dobrej kuchni i świetnych potraw, ale też obsługi wyrafinowanej, eleganckiej i subtelnej. Niestety tu nam tego brakło. Nie chcę więcej będąc w Słupsku wracać do tego miejsca, bo nie chcę być traktowany jako wróg i osoba - turysta, w którego w pełni sezonu można wcisnąć wszystko by tylko kuchnia a z nią restauracja wyszła na plus. Dla mnie Ciao Ciao to jednak addio, szkoda …..






Emotikon frown




Pod Jeleniem CHOJNÓW

Niebieski parasol nad jeleniem … czyli jak pomóc drugiemu
Z dzisiejszym opisem wracamy na Dolny Śląsk, a dokładniej do Chojnowa, bo tutaj odbyły się Kuchenne Rewolucje. Miejsce troszkę inne od restauracji gdzie właściciele toczą walkę o codzienny byt i klientów dla własnych zysków i utrzymania miejsc pracy. Restauracja do której przybyła ‪#‎MagdaGessler‬, nazywała się Niebieski Parasol, gdyż taką nazwę nosi stowarzyszenie do której należy owa restauracja. Dolnośląskie Stowarzyszenie na Rzecz Chorych Długotrwale Unieruchomionych „Niebieski Parasol” w Legnicy z siedziba W Chojnowie powstało z inicjatywy środowiska, pielęgniarskiego, polityków i przedstawicieli samorządu województwa dolnośląskiego w lutym 2001r. celem powołania tej organizacji było promowanie nowych form opieki nad osobami długotrwale unieruchomionymi, niepełnosprawnymi. Restauracja miała na celu przygotowywanie posiłków dla hospicjum, ale także działalność restauracji i pozyskiwanie środków dla stowarzyszenia.
Chojnów to małe miasteczko liczące niespełna 15 tys. mieszkańców, więc wiadomo też, że nasza czarodziejka nie mogła postawić na kuchnię wyszukaną, drogą i specyficzną. Zdolności Magdy Gessler i tutaj były imponujące, gdyż połączyła kuchnię regionu z naleciałościami niemieckimi, wiatry historii i przemian często nanosiły na te tereny akcenty niemieckie w każdej dziedzinie życia.
Restauracja mieści się przy dość ruchliwej ulicy zatłoczonej wszechparkującymi samochodami i wąskim chodnikiem. Przybywając do lokalu ma się wrażenie, że wchodzimy do domku myśliwego Emotikon smile lub co najmniej gajowego, który wyszedł na polowanie Emotikon smile Nowa nazwa dla tego miejsca od razu nabiera znaczenia i wiadomo już dlaczego właśnie Pod Jeleniem. Poroża zalegają na każdej ścianie, ciężkie dębowe meble, ciemnoczekoladowy kolor ścian i duża obecność drewna powoduje, że naprawdę zaczynamy czuć się jak chacie w środku lasu. Na parterze lokalu znajduje się duży bar i niewiele miejsca dla gości. Mamy dużą ławę narożną ze sporym stołem i niewielkie miejsce pod schodami dla kilku osób szukających intymności. Na górze lokalu jest sporo miejsca i stolików by zasiąść i kosztować tego co oferuje kuchnia. Nam wypadło przybyć do Chojnowa w styczniu tego roku. W lokalu panował iście świąteczny bożonarodzeniowy wystrój wszędzie było pełno choinek, świerkowych girland i lodowych sopli co jeszcze bardziej potęgowało odczucie bycia w lesie przez sam aromat igliwia i oczekiwanie na moment gdy w drzwiach stanie sam gospodarz domu – rosły myśliwy z upolowanymi trofeami ( hahaha chyba poniosła mnie wyobraźnia Emotikon smile )
Ciepła herbata na początek i menu przygotowane przez Magdę dla tej restauracji skrzętnie przeglądanie przez nas zaczęło zmieniać się w nasze zamówienie, i tak poszło:
• Maultaschen – szwabskie pierożki ze szpinakiem i parówką cielęcą (2szt)
• Spatzle – kluski z boczkiem i żółtym serem
• Gulasz z jeleniny pachnący leśnymi grzybami
• Buraczki zasmażane z boczkiem
• Rote gruetze – kisiel na bazie czerwonego wina z malinami, truskawkami i wiśniami z bitą śmietaną i ajerkoniakiem
Zamówiliśmy pierożki, karta informowała, że są tylko 2 i …. niech Państwo nie dadzą się zwieść tą informacją Emotikon smile bo to są pierogi meeeeeega wypadające prawie z talerza (zdjęcie zamieszczam). Smaczne potrawy przygotowane bezpośrednio przez fajny zespól na kuchni powodowało, że odczucie wizyty u znajomego gajowego potęgowało się, a atmosfera robiła się bardzo domowa i ciepła. Grzyby do mięsa z jelenia były naprawdę grzybami leśnymi, a nie jak to często jest zamienione z czasem na pieczarki, kluski podobne do lanych klusek fajnie zatapiały się w żółtym serze delikatnie je zlepiając i podkreślając smak. Na koniec po fajnie spędzonym wieczorze i długich rozmowach zamówiliśmy kawę i do niej specjalność tego miejsca kisiel podawany na ciepło. To tylko dopełniło nasze pozytywne odczucia o tym miejscu i mimo chłodu za oknem musieliśmy wracać do domu.
Na zakończenie uznam, że na pewno nie jest to lokal z mega eleganckim wystrojem, nie jest to miejsce gdzie można przyjść ze znajomymi na piwo i spędzić miło wieczór, ale z całą pewnością jest to bardzo fajna restauracja, gdzie na pewno zjecie dobre jedzenie, domowe i naprawdę świeże. Restauracja oferuje też zestawy obiadowe w bardzo dobrej cenie jak na Chojnów i powiem Państwu, że dawno nie widziałem by choćby dla jednego gościa, zupa była podawana w wazie a tu tak jest !!! Bo nawet ten pojedynczy uboższy klient traktowany jest z szacunkiem i należytym podejściem. Ważną dla mnie też sprawą jest to, iż bycie w tym miejscu i jedzenie w tej restauracji w choćby niewielki sposób wspomaga działanie hospicjum. Jeżeli mogę pomóc – wspomóc w taki sposób to dla czego nie ??? Życzę smacznego, a restauracji Pod Jeleniem wielu klientów i wielu zysków.





Kameralna CHODZIEŻ

Kameralnie w Kameralnej
Dziś mam dla Państwa restaurację, którą odwiedziłem jako jedną z pierwszych i gdzie poznawałem smaki pozostawione przez Magdę Gessler. Położona w centrum Chodzieży restauracja Kameralna przywitała nas niewielką kartą dań z ciekawym wkomponowaniem wielkopolskich smaków. Lokal dość spory, w kolorach kawy z mlekiem z wieloma akcentami czerwieni. Lustra dopełniają i uatrakcyjniają wyeksponowaną porcelanę Chodzież, bo to właśnie tu mamy zlokalizowane najlepsze fabryki porcelany polskiej. Ćmielów, Wałbrzych i Chodzież od lat produkują cudowną zastawę naszych stołów i warto wpierać nasze dobre wyroby. W tej restauracji możemy zobaczyć te piękne produkty miejscowej fabryki i w ich otoczeniu spędzić miły czas rozkoszując się menu:
• Pasztet z orzechami włoskimi w sosie żurawinowo-pomarańczowym
• Botwinka ze śmietanką
• Karp smażony na maśle
• Kurczak faszerowany po polsku
Nam bardzo przypadły do gustu potrawy. Wszystko dobrze skomponowane i doprawione. Domowa kuchnia, której tak często brakuje, ale jest hasłem reklamowym miejsca gdzie powinniśmy dobrze zjeść – nie zawsze sprawdza się. Tutaj bez takowego sloganu naprawdę jemy dobre domowe potrawy. Klasyczne kopytka z kapustą zasmażaną naprawdę smakują jak z kuchni naszej babci czy ulubionej cioci, gdzie dobre jedzenie zawsze króluje. a sezonowa botwinka jest świetna (polecam właśnie teraz gdy sezon na botwinkę mamy rozpoczęty) Nie znajdziecie tu bardzo wyszukanej i wymyślnej kuchni, ale oparcie o sezonowość i otwarcie na gości sprzyja temu miejscu. W sezonach letnich do dyspozycji spory ogródek przed wejściem do restauracji otoczony zielenią i kwiatami o które skrzętnie dba właścicielka restauracji.
W przypadku restauracji Kameralna potwierdza się, iż prosto może znaczyć smacznie i przyjemnie. Jestem na tak Emotikon smile
Magda Gessler, wie jak wydobyć lokalne piękno i elementy regionalnej kultury - tutaj na pewno Państwo tego doświadczą.

Beka PUCK

Co w Bece piszczy ??? Czyli Rewolucja na 100
Po mile spędzonym jesiennym dniu w Sopocie i łapaniu ostatnich promieni słońca postanowiliśmy odwiedzić Puck i restaurację, która tak z trudem przechodziła Kuchenne Rewolucje. Beka bo o niej tu mowa ciekawiła nas na tyle mocno, że mimo odwiedzenia już jednej restauracji tego dnia skierowaliśmy nasze kroki do niej.
Od samego wjazdu przywitała nas ogromna beczka z nazwą restauracji, przestronny parking w połowie zapełniony samochodami. Wejście do restauracji przyjemne przez niewielki hol wchodzi się do rozjaśnionej sporej sali w której dominują kolory szarości na kanapach, a na ściany wlewa się przyjemny i ciepły kolor cappuccino wraz z czerwienią rozkosznie podkręcając przestrzeń lokalu. Lampy nad stołami zrobione z koszy niczym do połowu ryb odwróconych do góry dnem i duże czarno-białe zdjęcie beczek fajnie dopełnia wystrój. Ogromne płachty papieru na stołach zamiast obrusów uzupełnione czerwonymi serwetkami i jutowymi pokrowcami siedzeń, na każdym stole zapalona czerwona świeca. Ten delikatny ciepły nastrój nie zdradzał co nas czeka.
Karta dań w fikuśny sposób zrobiona z drewna w kształcie beczki kryła w sobie niewielkie menu oczywiście w roli głównej wyeksponowane potrawy które ‪#‎MagdaGessler‬ przygotowała i polecała dla tego miejsca:
• Zupa chrzanowa z dorszem – podana z kawałkami dorsza, bitą śmietaną i świeżym pieprzem
• Dorsz po baskijsku z borowikami – podawany z ziemniakami z wody i sosem z borowikami
• Gruszka gotowana na winie – podawana z zabajone waniliowym, czekoladą i lodami
Wybór padł na wszystkie dania Magdy Emotikon smile . Kelnerka przyjmując zamówienie zaprosiła nas na małe czekadełko w postaci odrobiny morza na dobry początek.
Proszę Państwa bywając w wielu restauracjach Beka wprowadziła mnie w osłupienie i radość. Piękny duży stół umieszczony między dwoma beczkami, przyozdobiony sieciami rybackimi krył na sobie różne rodzaje śledzi, koreczki, śledzie opiekane w zalewie, świeży wiejski chleb …. czego tam nie było, pięknie serwowane w fajnych szkłach, kamiennych naczyniach i naprawdę wszystko do kosztowania, brawo po 100 kroć dla Was.
Kolejne dania tylko pogłębiały to cudowne spotkanie z morzem i rybami na różne sposoby. Zupa chrzanowa nieziemsko doprawiona chrzanem, lekka ale wyrazista i cudowna. Dorsz po baskijsku bosko rozpoczął kolejny akt tej uwertury gastronomicznej, by w kolejnych kęsach jak w taktach na pięciolinii prowadzić gościa do cudownego finału w postaci gruszki do której kawa była już tylko cudownym dopełnieniem i żalem końca tak mistrzowsko przygotowanych potraw. Spróbowaliśmy też dań innych niż te od samej mistrzyni Magdy - tatar ze śledzia był wyborny. Znaleźć dobrego śledzia nad polskim morzem jest nie lada wyczynem, ale ja już wiem że jest on w Pucku.
Z czystą rozkoszą mogę Państwu polecić restaurację Beka, gdzie rozkosz czekania na jedzenie dopełnia beczka kredek wystawiona na każdym stole. Powiem szczerze że każdemu z nas a mamy już swoje lata, na twarzy malował się coraz większy uśmiech, gdy można było wymalować co się tylko podoba i przywołać w sobie dziecko choć na moment Radość dziecka przecież w każdym z nas jest głęboko chowana.
Ja tworząc swoją listę wszystkich restauracji po Kuchennych Rewolucjach zauważyłem że Beka była 100 restauracją gdzie zawitała Magda Gessler. I uważam że w tym przypadku nie był to strzał w 10, a właśnie prawdziwy strzał w 100 !!! Właściciele dbajcie o ten skarb i dalej z pokorą i szacunkiem podchodźcie do gastronomi bo odwdzięcza się ona Wam po stokroć – GRATULUJĘ
Zupełnie na koniec wspomnę o cudownych kelnerkach, które tego dnia były w restauracji. Z niemijającym uśmiechem krzątały się wokół stolików, dbając o najmniejszy detal i potrzebę klientów. Na koniec Pani poleciła nam odwiedzenie niedaleko położonego miejsca – Kaczy Winkiel powiedziała, że jest cudownym miejscem na spojrzenie na zatokę pucką. Udaliśmy się na wskazany zaułek i tam w ostatnich promieniach lata, przy zachodzącym słońcu milcząc podziwialiśmy piękno zatoki i cudowne kulinarne uwieńczenie dnia, którego byliśmy uczestnikami.
P.S.
Strona Kuchenne Rewolucje – naszymi oczami, doczekała się już 3000 polubień i ma swoich wiernych fanów czekających na kolejne posty. Mam też niespodziankę dla restauracji, które z pasją realizują projekt Magdy Gessler i programu Kuchenne Rewolucje. Miło jest mi poinformować, że pierwszą restauracją, do której dotrze owa niespodzianka będzie restauracja Beka w Pucku. Jesteście ciekawi co naszykowałem dla nich ??? Może właściciele sami pochwalą się Wam na stronie Restauracja BEKA
Pozdrawiam Maciej Emotikon smile





piątek, 29 stycznia 2016

Łebska Chata ŁEBA

Bajka o rybaku i złotej rybce … bez Happy Endu
Zdarza się ten moment, gdzie pisanie mojej recenzji o danej restauracji przychodzi z ogromnym trudem i odkładam czas na opisywanie jej. Ciężko jest patrzeć jak ludzie stojący na skraju bankructwa, nad przepaścią niebytu dostając szansę i pomoc w postaci liny ratunkowej zamiast wspinać się po niej i złapać za wyciąganą doń rękę, robią wszystko by rozbujać linę i na niej roztrzaskać się o skały.
Tak też podszedł do pomocy Kuchennych Rewolucji Pan Mirek właściciel restauracji Łebska Chata w Łebie. Z ogromnego chaosu i komplikacji prawno-pracowniczej wyciągnęła go ‪#‎MagdaGessler‬ tworząc restaurację na styl szwedzki w biało-szarych barwach gdzie w karcie miała swoje królestwo ryba pod każdą możliwą postacią: ryby po grecku, zupy rybne, biszkopt z dorsza i prawdziwy świeży smażony dorsz w końcu jesteśmy nad morzem.
Program zakończył się, kamery wyłączono, reflektory wygasły, restauracja musiała radzić sobie już sama. Niestety zamiast skromności i pokory najbardziej zaczął błyszczeć w swojej restauracji właściciel Mirek, był niezłym showmenem, duszą tego lokalu zwłaszcza po umieszczeniu Łebskiej Chaty w przewodniku „101 najlepszych restauracji i hoteli w Polsce” Magda chwaliła, a goście coraz częściej zalewali stronę fb Magdy Gessler złymi opiniami na temat tego miejsca. Prosili by restauratorka pojawiła się ponownie w Łebie bo jest coraz gorzej.
I stało się. W sierpniu 2014 roku Magda Gessler na swojej stronie opublikowała następującą informację:
Kochani, znacie to powiedzenie, że nie myli się tylko ten, kto nie robi nic? Walczyłam o Łebską Chatę nie tylko podczas Kuchennych rewolucji, ale i po nich. Bezinteresownie. Polubiłam tego wariata Mirka, spodobał mi się jego zapał, uwierzyłam w to, że chce uczciwie karmić swoich gości. Smakowały mi dania w jego kuchni, śmiałam się do łez z jego żartów, zafascynowała mnie atmosfera jego "chaty”. Tak było kiedyś. Pomna tych naprawdę dobrych wrażeń, emocji i smaków umieściłam Łebską Chatę w moim przewodniku. Wasze reakcje tu, na Facebooku, ale również relacje moich dobrych znajomych i przyjaciół, którzy ostatnio odwiedzili tę restaurację, uświadomiły mi, że popełniłam błąd, ufając w to, że standard, który ustanowiłam, nadal tam obowiązuje. Z dużym smutkiem cofam swoją rekomendację dla Łebskiej Chaty i choć cały czas trzymam za Mirka kciuki, to dziś nie mogę jego restauracji polecić nikomu. Dzieje się w niej za dużo złego. Mirku, zadbaj o swoje miejsce, szanuj swoich gości, nie zapominaj o naszych rozmowach. Dziękuję wszystkim moim fanom, którzy informowali mnie o tym, co dzieje się w Łebie i nadal proszę Was o czujność przy wszystkich innych miejscach, które wymieniłam w przewodniku. Nie mogę zawsze być wszędzie ale Wy tak! Dziękuję za Waszą pomoc. Walczymy dalej o smaczną Polskę. Wespół w zespół.
Odwiedziłem Łebską Chatę tydzień po publikacji w/w tekstu, restauracja była zamknięta mimo początku września i ogromu wczasowiczów, na drzwiach widniała informacja „ w dniu dzisiejszym awaria systemu komputerowego” Dowiadywałem się, w kolejnych dniach kartka wisiała dalej i już restauracja więcej nie powitała gości. Właściciel na swojej stronie fb umieścił jedynie własne oświadczenie:
Po stokroć pragnę przeprosić wszystkich tych, którzy korzystając z usług mojej restauracji, wyszli z niej nieusatysfakcjonowani, zawiedzeni, źli. Splot wielu czynników wpłynął na fakt, iż restauracja od kilku miesięcy notowała coraz słabszą “formę” a Państwa reakcje zaskutkowały taką a nie inną decyzją Magdy Gessler. Droga Magdo! Wiem, że wszystkie moje wyjaśnienia będą przez Ciebie odbierane jako próba trywialnego tłumaczenia sytuacji, która nigdy nie powinna mieć miejsca. Bardzo Cię przepraszam, iż naraziłem Twoją osobę na wiele uwag, których Ty akurat adresatem być nie powinnaś. Przeze mnie ucierpiał Twój wizerunek, na szwank wystawiłem zarówno Twoją ciężką pracę jak i wielu osób realizujących projekt “Kuchennych Rewolucji”. Moją i tylko moją winą jest “cały ten zgiełk”
Tak bajka o złotej rybce dobiegła końca, złota rybka zaraz po wyłowieniu została usmażona wraz z innymi rybami i nie zdążyła spełnić żadnego życzenia, a szkoda bo ości nie mają już tej magicznej mocy napełniania restauracji ogromem uśmiechniętych i zadowolonych gości, tak tłumnie przybywających nad polskie morze nie tylko w sezonie wakacyjnym, ale przez cały rok.
Uważajmy, bo czasem złota rybka tak na chwilę pojawia się w naszych dłoniach doceńmy to i nie marnujmy szansy, bo kolejna już może nas nie spotkać.